از امام علی علیه السّلام پرسیدند: داد و دهش کدام ارزشمندتر است؟، حضرت فرمودند:
الْعَدْلُ یَضَعُ الْأُمُورَ مَواضِعَها،وَالْجُودُ یُخْرِجُها مِنْ جِهَتِها،وَالْعَدْلُ سائِسٌ عامٌّ،وَالْجُودُ عارِضٌ خاصٌّ،فَالْعَدْلُ أَشْرَفُهُما وَأَفْضَلُهُما؛

عدل و داد همه چیز را در جایگاه خود مى نهد ـ امور را در مجراى خود جارى مى کند ـ در حالى که جود و بخشش، کار را از مسیر طبیعى خود بیرون مى برد. عدل، سیاستى فراگیر و جود عارضه اى استثنایى است. در نتیجه: عدل برتر و بهتر از جود است.
[نهج البلاغه ، حکمت 431.]